πολυπτώξ

-ῶκος, ὁ, ἡ, ΜΑ

αυτός που έχει πολλούς λαγούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + πτώξ (< πτώσσω «συστέλλομαι, δειλιάζω»), πρβλ. ά-πτωξ].